LECZENIE SKOLIOZY

Skoliozą wg, Scoliosis Research Society nazywane jest boczne wygięcie kręgosłupa z rotacją kręgów,  którego kąt wygięcia na zdjęciu RTG wynosi co najmniej  10^o. Jeśli wygięcie kręgosłupa jest mniejsze, mamy do czynienia z postawą skoliotyczną, która jest wadą postawy. Im skolioza pojawi się wcześniej, tym większe prawdopodobieństwo jej progresji – pojawienie się jej przed 10 rokiem życia to 88%, gdzie przy 12-15 roku życia wynosi 29%. W określeniu postępowania fizjoterapeutycznego ważne jest ustalenie tzw. wieku kostnego, ponieważ ćwiczenia mają sens gdy kręgosłup jeszcze rośnie. Jest on wtedy elastyczny, łatwo podlegający korekcji.

Gdy mamy do czynienia z postawą skoliotyczną (do 10o skrzywienia), bardzo istotne jest ustalenie przyczyny powstawania problemu. Najczęściej pojawia się on na skutek  nieprawidłowych i powtarzających się wzorców siedzenia czy stania. Kluczem do sukcesu jest zapobieganie złym nawykom i ich eliminacja. Dodatkowo stosujemy asymetryczne pozycje i ćwiczenia, polegające w głównej mierze na skracaniu strony wklęsłej skrzywienia i wzmacnianiu strony wypukłej, gdzie wszystkie struktury są wydłużone i osłabione.

W skoliozach do 25^o wg Cobba należy mocno skupić się na działaniu, gdyż fizjoterapia może powstrzymać progresję skrzywienia. Stosuje się wspomniane wcześniej pozycje i ćwiczenia asymetryczne. W proces usprawniania zaangażowany powinien być personel medyczny ale także rodzice, których zadaniem jest pilnowanie by ćwiczenia były wykonywane w sposób prawidłowy a także systematyczny.

Powyżej 25^o skrzywienia niezbędne jest zastosowanie (oprócz wspomnianych wcześniej metod kinezyterapii) korekcyjnego gorsetu ortopedycznego. Do tego typu skrzywień niezbędne jest już zastosowanie dużo większych sił korygujących kręgosłup

W skrzywieniach powyżej 45^o przy postępowaniu opisanym powyżej – jeżeli mamy do czynienia z brakiem progresji lub osoba osiągnie dojrzałość szkieletową kończymy leczenie. Jeśli jednak wada powiększa się, pacjent jest kwalifikowany do zabiegu operacyjnego.

Pacjenci zakwalifikowani do zabiegów operacyjnych powinni rozpocząć proces przygotowania na około dwa miesiące przed planowanym zabiegiem. W zależności od stopnia skrzywienia, odbywa się w warunkach ambulatoryjnych i domowych lub szpitalnych (powyżej 60^o).